Ağrı’nın Patnos ilçesine bağlı Kızkapan (Qizqapan) köyünün kadınları, dağların eteklerinden kenger (Kereng) bitkisi toplamaya başladı. Havaların ısınmasıyla birlikte çıkan kengerleri, kergexan denilen küçük bir küreğe benzeyen aletle topraktan çıkaran kadınlar, dikenlerinden temizlenerek, yıkanan kengerleri hem yemekte kullanıyor hem de turşusunu kuruyor. 

 

ÖNCE DİKENLERİ TEMİZLENİR

 

Sabah saatlerinde dağlara kenger toplamak için çıkan kadınlar, topraktan çıkardıkları kengerlerin dikenlerini keserek, kovalara dolduruyor. Eve getirilen kengerler, kalan dikenlerden temizleyerek, bol suyla yıkanıyor. Bir kısmı yemek için ayrılan kengerlerin bir kısmı ise turşu olması için kavanozlara konularak, üzerine tuzlu su konuluyor. 

 

İLKBAHARDA YEMEK SONBAHARDA ÇEREZ 

 

İlkbahar aylarında çıkan kenger genellikle yemeklerde kullanılarak, taze tüketiliyor. Yaz aylarında büyüyen kengerin gövdesinden çıkan sütten ise kenger sakızı hazırlanıyor. Sonbaharda da olgunlaşan kenger tomurcukları çerez olarak tüketiliyor. 

 

HEM YEMEK HEM TURŞU 

 

Sabah saatlerinde kenger toplayan Rewşan Karataş, doğanın zenginliklerine dikkati çekerek, sadece kenger ile bir ailenin günlük yemek ihtiyacının karşılanabileceğini söyledi. Kızartması yapılarak, bulgura, keledoşa ve çorbaya konulan kengerin turşusunun yapıldığını dile getiren Karataş, “Baharın gelişi ile biz pancar olarak ilk kenger toplarız. Kenger toplamak için eskiden odun parçalarının uçlarını sivriltilip, üzerine yüklenerek çıkartırdık; ama şimdi kergexan yardımı ile toplanması daha kolay. Kengerin tadı çok güzel hele de turşusu çok daha beğeniliyor. Doğada var olan pancarla kışta tüketmek için birçok ürün elde ediyoruz. Kenger toplamak zor bir iş; ama zor olduğu kadar tadı da çok güzel. Hazır almaktansa doğadan kendimiz emek vererek toplamayı tercih ederiz” dedi. 

 

MA / Dindar Karataş