Bacakları protezli depremzedeye günlerdir çadır ulaştırılmadı 2023-03-03 09:47:31   MEREŞ - Bacağındaki protezleri gevşeyen Hediye Kin’e, depremin 26’ncı gününde hala çadıra ulaşamadı.     Mereş merkezli depremlerin ardından 26 gün geçmesine rağmen barınma sorunu hala güncel. Birçok depremzede depremin 26’ncı gününde hala çadıra veya konteynıra ulaşamadı. Gittikleri yerlerden dönen depremzedeler ile beraber bu sorun katlanarak büyüyor. Barınmanın yanı sıra gıda ve ısınma sorunu da devam ediyor. Çadıra ulaşamayan depremzedeler gibi ulaşanlar da beslenme ve gıda sorunu yaşıyor.   ARABADA KALIYORLAR   Elbistan'da barınma sorunu yaşayan 60 yaşındaki Hediye Kin ve ailesi arabalarının içerisinde yaşamaya çalışıyor. İki bacağında da protez bulunan Kin’in 70 yaşındaki eşi de akciğer kanseri. Kin, deprem anında yaşadıklarına ilişkin şunları aktardı: “İki ayağımdan ameliyat oldum, protezlerim çürümüş, yürüyemiyorum. Gece deprem olduğunda yanımızdaki bina yıkıldı. Enkaz vardı. Gelinimin evine gittik. Öğlen namazında da 2’inci depreme yakalandık. O bitene kadar da çıkamadık. Bağıra bağıra içeride kaldık. Ondan sonra da araba ile buraya geldik, arabada kaldık. Çocukları arabaya koyduk, orada ısındık. Bir şey olsa kaçamıyorum, göçemiyorum. Olduğum yerde kalıyorum. Evimiz 3 sefer sallandı. Çocuklarla arabaya geldik. Arabayı ısıttık. Battaniye ile burada yattık.”   ÇADIR ULAŞTIRILAMADI   Torununa da bakan Kin; depremden bu yana 3 oğlu, 2 gelini, 4 torunu ve eşi ile birlikte kalırken, 11 kişilik ailesi ile akşam eve çıkamadıklarını, çocukları arabada uyuttuklarını söyledi. Depremin ardından 25 gün geçmesine rağmen hala çadır alamayan Kin, “Yatacağım yeri verseler de başka bir şey istemiyorum. Bize hiç çadır verilmedi. Çöpünden bile faydalanmadık. Çocuklarımın gittiği yerlerde çadır kalmadı diyorlar. Çocuklar da mağdur oluyor. Evimize dışarıdan bakmışlar hasar yok demişler ama çok kötü sallanıyor. Korkuyoruz” diye konuştu.   BACAĞINDAKİ PROTEZDEN DOLAYI KLOZET İHTİYACI VAR   Bacağında protez olan Kin, taleplerini ise şöyle sıraladı: “Protez vidaları gevşemiş. Ayağımın üstüne hiç basamıyorum, yürüyemiyorum. ‘Çadır kentlere götürsek tuvaletler uzak. Sen hiç kalkamazsın’ diyorlar. Tuvalete ihtiyacım var, klozete zar zor oturuyorum. Baldırlarıma kadar ameliyatlıyım. Konteynır verseler daha çok sevineceğim. Onu verseler gelinler yanımda yatar, bana bakar. Oturduğum yerde mağdurum. Ne verirlerse onu alırım.”   MA /  Yüsra Batıhan